“Ga het experiment aan, hoe klein het ook is”

Een interview met Boris van Olffen: muzikant, programmamanager betrokken bij Catching Cultures Orchestra, en deelnemer aan het ontwikkelprogramma van CIPU.

 
 

Fotograaf: Lisanne Lentink

Ha Boris, stel jezelf even voor. Wie ben je?

“Mijn naam is Boris van Olffen en ik ben als muzikant en programmamanager betrokken bij Catching Cultures Orchestra. Met dit orkest laten we Nederlandse muzikanten en muzikanten met een migratie-achtergrond samen musiceren. Dat doen we door het organiseren van optredens en diverse muzikale ontmoetingen, zoals jamsessies en repetities, waarin we toewerken naar een muziekvoorstelling. We zijn gevestigd in Utrecht stad maar werken ook graag samen met podia en ontmoetingsplekken in de regio en de rest van Nederland.”

 

Aan welk concept heb je tijdens het ontwikkelprogramma gewerkt?

“Als orkest willen we graag toewerken naar een nieuwe muziektheatervoorstelling. Hiervoor zijn we op zoek naar een nieuwe manier om samen met onze community een programma te kunnen maken. Tegelijkertijd zoeken we naar manieren om een nieuw publiek te trekken, om tijdens onze voorstellingen ontmoetingen te creëren tussen deze verschillende groepen bezoekers.”

Hoe heb je het programma ervaren?

“Ik voel mij erg door het fonds gesterkt. De aandacht en coaching die ik in dit traject krijg is ontzettend waardevol. Ik leer kritisch naar mijn eigen beroepspraktijk kijken en krijg nieuwe theorieën en ontwerpstructuren aangereikt. Al is het soms behoorlijk confronterend om zo inhoudelijk in je eigen proces te duiken.”   

 

Welke aannames heb je tijdens het traject verder kunnen onderzoeken?

“De leefsituatie van vluchtelingen, statushouders en nieuwe Nederlanders vraagt om het structureren van bepaalde zaken. Überhaupt vraag je in de dingen die je wilt doen - onbedoeld - soms te veel van hen. En moet je bij het ontwikkelen van een programma rekening houden met de diverse achtergronden, zodat ze zich met elkaar verbonden voelen.

Dat vraagt om een balans vinden tussen belerendheid en openheid. Ik ben inmiddels bekend met deze dynamiek en had het gevoel dat ik wist hoe de doelgroep dacht. Maar in de praktijk is dit toch niet zo eenvoudig. Het is telkens weer veel energie steken in het binden en betrekken van muzikanten. Wat dat betreft doen we echt pionierswerk.”  

Welke opgedane inzichten beschouw je als het meest waardevol en waarom?

"De realisatie dat we het contact met onze doelgroep ook onderdeel kunnen maken van ons aanpak. We kunnen hier een tool voor ontwerpen en in de praktijk toetsen, waarmee we kunnen toewerken naar onze theatervoorstelling. Binnen dit ontwikkelprogramma zetten we de eerste stappen. Ook bouwen we een band op met de andere deelnemers. We verrijken elkaars ideeën en zoeken waar mogelijk de samenwerking op. Zo gaan we bijvoorbeeld binnenkort een experiment aan met Stichting Finding Lalaland.”

Welke tip zou je aan startende innovatieve projecten willen geven?

“Bepaal je stip op de horizon, durf te onderzoeken, aan te pakken en gewoon te beginnen. Ga het experiment aan, hoe klein het ook is. Alle kleine acties zijn weer een stap verder in richting van die stip.”